Martes, Oktubre 11, 2011

"Pag-aaral ay sa Kinabukasan" ni Hubert Henry G. Cabanilla

"Pag-aaral ay sa Kinabukasan"

Sa aking karanasan, nuong ako ay nasa ika-apat na baitang sa sekondarya tila ba malaking misteryo ang kolehiyo.  Ang pagtatapos ko nuong Marso 2011 ay masaya; ako’y nagbunyi ng lubos at ang buhay ko’y puno ng ligaya. Mahigit isang buwan na ngunit ako’y nagtatanong pa rin ano kaya ang kurso ko. Buti nga at anjan parati ang pamilya kong tumotulong sakin sa pagpapasya ng kurso ko. Ang likas na kagalingan, lakas at pati kahinaan ay inisip ko ng lubusan at nagpasya ng kurso ko. Hindi ko naisip ang likas kong kagustohan sa buhay. Ang Inay ko’y experto at mahusay sa buhay, tanong ng Inay ko ano raw ang gustohin kong maging sa buhay. Hindi ako nakasagot ng diretso sa katanungan. Ang bata kong kaisipan ay nag-aalinlangan, takot kasi akong magkamali ng desisyon. Alam ko dama mo rin ang takot ko nuon sa pagtapos mo sa secondarya. Naghanap ako ng eskwelahan na maganda at dekalidad, alam ko madali lang maghanap ng kurso. Sa Iligan City ang MSU-IIT pala ang masasabi kong pangarap ng karamihan. Nagtaka ako ba’t gusto ng kabataan ang MSU-IIT, ako’y napilitan na mag-aral ng MSU-IIT kasi malapit lang sa pamilya, at ang inay at itay ko matanda na para mag-alala sakin kung sa malayo ako mag-aral.  Sa unang araw ko, ako’y  nagmasid at nanibago sa paaralan. Malaki ito, nagtataasang mga gusali, at libo-libong estudyante. Nagustohan ko na ang mukha ng eskwelahan, sa pag-aaral ko sa MSU-IIT, unang semestre ko pa lamang nadama ko na ang hirap at pag-aalinlangan kong makapasa sa mga asignatura ng unang semestre. Nakakahiya rin mabagsak sa asignatura kasi ang galing-galing ng mga guro ko. Hindi na ako nagtaka ba’t marami ang bumabagsak dito, dapat kasi ang kagalingan ng eskwelahan at ang kapasidad ng estudyante magtulungan. Kung palarin man akong makapasa sa lahat ng asignatura gugustohin ko pa rin mag-aral sa MSU-IIT. Kung bumagsak man ako, mag-aaral pa rin ako sa MSU-IIT at iiwasan ng bumagsak. Kasi raw pag “IITIAN” di ka man mapagmataas ngunit mataas ang tingin sayo. Sa aking karanasan sa kolehiyo kung palarin man magtapos sa IIT, ay ipagmamalaki ko to ng lubos, tripli pa ang pagbubunyi ko. Alam ko na hindi lahat ng freshman sa ngayon ay magpapatuloy at magtatapos sa IIT. Sa pang kalahatan ang kagalingan ng estudyante ay sa bunga ng kagalingan  ng guro ito ay ang imahe ng eskwelahan kaya naman ang ganda-ganda ng imahe ng IIT dahil sa mga estudyante na produkto ng mga guro.

Ngunit naiintindihan ko kayo na ang kabataan gusto rin ng pahinga sa pag-aaral paminsan-minsan, ako man gustong-gusto ko ng lumiban ng klase nuong nasa sekondarya pa ako ngayon sa kolehiyo paminsan-minsan namimis ko ang mga kaklase ko. Ang klase ko sa buong linggo, apat na araw lamang at sa buong araw minsan tatlo minsan apat lamang. Ang walang klase ko naman isang oras o apat na oras paminsan-minsan kaya naman masasabi kong hindi nga talaga nakakabagot mag-aral. Ang palakasan naman sa eskwelahan ay masaya, masaya kasi ang raming programa at ibang ibang laro. Humahanga lang rin ako sa eskwelahan kasi ang kulturang Filipino na pinangangalagaan ng eskwelahan, naranasan ko nga maglaro ng larong pinoy na kilala sa kadang kadang. Nagdadala rin ng aliw ang kagalingan ng mga estudyante kasi sa laro ng palakasan hinding hindi nagpapatalo ng basta basta ang IITIAN kaya nakakaaliw panoorin ang mga magagandang laro sa palakasan. Ang kagandahan rin ng mga dalagang estudyante na nagmula sa iba’t ibang sulok ng Pilipinas makikita mo sa eskwelahang ito. Di ko man lubos akalain meron din mga nagmula sa Luzon na nag-aaral sa IIT. Sigurado akong sa Manila naglipana ang magagandang at dekalibring eskwelahan. Ang MSU-IIT nga’y nakarating na sa Luzon at sa ibang bansa kilala na rin ito kasi nga ang produktibo at magagaling na nagtapos sa IIT ay nagtrabaho na. Kaya sa kagalingan nila ang pangalan ng eskwelahan ay hinuhubog ng positibong pananaw. Sa pananaw ko, ang angking katalinuhan ng estudyante’y hindi lahat orihinal na sa kanya, ang ibang katalinuhan ng estudyante’y nagmula sa kapaligiran niya. Gusto kong mag-anyaya ng experto na magkandak ng pag-aaral sa mga estudyante na nag-aaral sa IIT at matapos mag-aral ng kahit isang taon kung ang IQ ba ng estudyante’y tumaas. Di naman sa pagmamayabang ang guro ko lamang ang nakapaghikayat sakin na magsulat ng pagkahaba habang sulatin at pumapasok sa eskwela kahit bumabagyo; ang guro kong produkto ng IIT. Itong pagbabago ko’y hindi lahat dahil sa IIT ngunit malaking tulong ang mabait at maintindihing guro ko na produkto ng eskwelahang pagkaganganda. Ang panghuli ay ang pagiging aktibo ko sa simbahan, may maraming estudyante na aktibo sa simbahan dahil ang eskwelahan ay aktibo din. Tuwing meyrkules ng alas dose ng tanghali may misa sa gym at ito ay nakikitaan ko ng magandang epekto sa akin. Ano pa nga ang hinahanap sa isang matalino, mahusay, at nagtapos sa IIT?  Kundi ang kabaitan at kadalisayan ng loob. Matapos ang kong makita itong lahat sa isang produkto ng IIT gusto ko rin maging isa sa kanila. Sa unang semestre ko sa kolehiyo ay masasabi kong naging interesado akong mag-aral dahil sa positibong isip dulat ng positibong kapaligiran nanggaling sa napakahusay na eskwelahan ng Mindanao.
Nasabi ko nga ang eskwelahan ay nasa Mindanao, nakakatakot  ang naiisip mo agad sa Mindanao State University. Ang MSU-IIT ay may napaka raming bantay, at no ID no Entry ang ipinapatupad na batas. Kaya masasabi kong ligtas dito kahit pa anak ng pangulo ang mag-aral dito. Kinabukasan ko ba'y may kasiguradohan?



Hubert Henry G. Cabanilla Filipino I  B8-4

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento